-
1 κτίλος
κτίλος, ον, zahm, mild, im Ggstz des Wilden, Feindseligen; Empedocl. u. Hesiod. bei Schol. Nic. Ther. 451; κύνες οὖσαι οὐ πάνυ κτίλοι Parthen. 10. Bei Nic. a. a. O. raubt der Drache aus dem Neste ὀρνίϑων τε τόκον κτίλα τ' ὠεὰ βρύκων, die junge Brut, bebrütete Eier; Pind. verb. ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτας, P. 2, 17, den von der Aphrodite gehegten u. gepflegten Priester. – Bei Hom. ist ὁ κτίλος der Widder, Schaafbock, der vor der Heerde hergeht, Il. 3, 196. 13, 492. – Die Alten leiten es von κτίζω ab, welches sie auch τρέφειν erkl., etwa urbar machen, entwildern.
-
2 κτίλος
κτίλος, ον, zahm, mild, im Ggstz des Wilden, Feindseligen. Es raubt der Drache aus dem Neste ὀρνίϑων τε τόκον κτίλα τ' ὠεὰ βρύκων, die junge Brut, bebrütete Eier; ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτας, den von der Aphrodite gehegten u. gepflegten Priester; ὁ κτίλος der Widder, Schafbock, der vor der Herde hergeht -
3 κτιλος
I21) послушный, покорный(πατρί Hes.; ἀνθρώποισι Emped.)
2) милый, любезныйἱερεὺς κ. Ἀφροδίτας Pind. — любезный Афродите жрец
IIὅ баран Hom. -
4 κτίλος
κτίλοςtame: masc /fem nom sg -
5 κτίλος
1 obedient Κινύραν ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτας (but cf. A. Morpurgo, RCCM, 1960, 30ff., ram) P. 2.17 -
6 κτίλος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κτίλος
-
7 κτίλος
Grammatical information: adj.; m.Meaning: `obedient, tame', m. `ram' (Il.), after H. = ὁ προηγούμενος τῆς ποίμνης κριός; cf. Thompson ClRev. 46, 53 f.Derivatives: κτιλίς τιθασός, πρᾳ̃ος, ἡγεμών H. and the denominatives ἐκτιλώσαντο `they tamed' (Hdt. 4, 113), ἐκτιλωμένος `tamed' (Paus. Gr.), κτιλεύονται `they are being tamed' (Pi. Fr. 238).Etymology: For λ-sufflx cf. χωλός, φαῦλος and many other expressions for several defects (Chantraine Formation 238). Already by Pott connected to κτίζω as "belonging to the dwelling place". Further s. Bq.Page in Frisk: 2,36Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κτίλος
-
8 κτίλος
κτῐλ-ος, ον,A tame, docile, obedient,χρὴ δέ σε πατρὶ.. κτίλον ἔμμεναι Hes.Fr. 222
; ; μῆλα (sheep) Nic.Th. 471;κύνες Parth.10.3
; ἱερέα κτίλον Ἀφροδίτας Aphrodite's cherished priest, Pi.P.2.17; κτίλα ὤεα, perh. their cherished eggs, Nic.Th. 452.II Subst. κτίλος, ὁ, ram, Il.3.196, 13.492, Opp.C.1.388, 4.211, Q.S.1.175. -
9 κτίλον
κτίλοςtame: masc /fem acc sgκτίλοςtame: neut nom /voc /acc sg -
10 κτίλα
κτίλοςtame: neut nom /voc /acc pl -
11 κτίλοι
κτίλοςtame: masc /fem nom /voc pl -
12 κτίλοις
κτίλοςtame: masc /fem /neut dat pl -
13 κτίλου
κτίλοςtame: masc /fem /neut gen sgκτιλόωtame: pres imperat act 2nd sgκτιλόωtame: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
14 κτίλους
κτίλοςtame: masc /fem acc plκτιλόωtame: imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) -
15 κτίζω
κτίζω, perf. κεκτικέναι D. Sic. fr. 19, aber ἔκτισμαι Eur. fr. Erechth. 17, 9; ein Land bebauen, bewohnbar machen, mit Ansiedlern bevölkern; κτίσσε δὲ Δαρδανίην Il. 20, 216; χώρην, νῆσον, Her. 1, 149. 4, 178; – bes. eine Stadt gründen; οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν Od. 11, 262; πόλιν ἔκτισσεν Pind. P. 1, 62; ἀποικίαν Aesch. Prom. 817; πόλιν Her. 1, 168; Thuc. 1, 7; Plat. Prot. 322 b; Isocr. 4, 35; Folgde; – auch βωμὸν ϑεᾷ, Pind. Ol. 7, 42; – übh. gründen, einrichten, ἄλσεα P. 5, 89, ἑορτὰν καὶ τεϑμὸν ἀέϑλων Ol. 6, 69; τάφον τινί Soph. Ant. 1088, ἵπποισι τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν πρώταισι ταῖςδε κτίσας ἀγυιαῖς, d. i. er erfand ihn, O. C. 719; – bei den Tragg., bes. Aesch. auch = hervorbringen, machen; παῖδα, τὸν αὐτός ποτ' ἔκτισεν γόνῳ, das Kind, das er selbst erzeugt, Aesch. Suppl. 163, vgl. 1053; οὕτω γὰρ ἄν σοι δαῖτες ἔννομοι βροτῶν κτιζοίατο Ch. 477; ἐλεύϑερόν σε τῶνδε πημάτων κτίσει 1056, wird dich von diesem Leide befreien, u. öfter; καὶ ταῠτ' ἔτλη χεὶρ γυναικεία κτίσαι, dies auszuführen, dies zu thun, Soph. Tr. 894; ποτανὰν εἴ σέ τις ϑεῶν κτίσαι Eur. Suppl. 620. – S. κτίλος u. κτίμενος.
-
16 κτίλω
-
17 κτίλῳ
-
18 στίλος
-
19 κτίζω
Grammatical information: v.Meaning: `found, lay out, build, create' (Emp.).Other forms: aor. κτίσ(σ)αι (Il.), pass. κτισθῆναι (IA.), fut. κτίσω (A.), perf. midd. ἔκτισμαι (Hdt.), act. ἔκτικα (hell.; on the reduplication Schwyzer 649).Derivatives: κτίσις f. `foundation, creation' (Pi., IA.; cf. below), κτιστύς f. `foundation' (Hdt. 9, 97; on the meaning Benveniste Noms d'agent 72), κτίσμα `foundation, colony, building' (hell.), κτισμός `foundation' (Asia Minor., Empire); - κτίστωρ `founder' (Pi., E.), κτιστήρ `id.' (Corinth, IVa), f. κτίστρια (Asia Minor, Empire), κτίστης `founder, builder' (Arist.) with κτίστιον (- εῖον) `temple of a founder' (pap. IVp), older συγκτίστης `co-founder' (Hdt. 5, 46) ; κτιστός `laid out, founded' (h. Ap. 299, pap.; Zumbach Neuerungen 26); n. κτιστόν `building' (pap.). - Further several formations, with the intransitive meaning `live, abide' and thus outside the system: ἐυ κτίμενος `where you can live well' (Hom.); περι-κτί-ονες pl. `those living around, neighbours' (Il.), ἀμφι-κτί-ονες `id.' (Pi.), also as PN (Att. inscr. Va), besides - κτύονες (Hdt., inscr. IVa) with unclear υ (cf. Hoffmann Dial. 3, 290); περι-κτί-ται pl. `id.' (λ 288), after it as simplex κτί-ται `id.' (E. Or. 1621), κτίτης = κτίστης (Delph. IIa); ἐΰ-κτι-τος = ἐυ κτίμενος (Β 592), ὀρεί-κτι-τος `living in the mountains' (Pi.); but e.g. θεό-κτι-τος `founded by the gods' (Sol.); details in Fraenkel Nom. ag. 1, 44; there (and 1, 179 f.) also on κτίστωρ. - On itself stands with diff. ablaut Rhod. κτοίνα (also πτοίνα with unexplained πτ-) name of an admin. region in Rhodos (Myc. koto(i)na) with κτοινᾶται, - έται (s. Fraenkel 1,207; 2, 126).Etymology: With περι-κτί-ται agrees but for the lengthening ā-stem Skt. pari-kṣí-t-'living round about', with ( ἐΰ)-κτιτος Av. ( ana)- šita- `uninhabited'. Besides stands the athemat. root-present Skt. kṣé-ti, pl. kṣi-y-ánti (= Myc. ki-ti-je-si [trans.]) - Av. šaēiti, šyeinti `live'. An agreeing athematic ptc. is κτί-μενος. The transitive-causative meaning `make as living, found', which is a Greek innovation, started from the aorist κτίσ(σ)αι, which arose beside an intransitive root-aorist (still preserved in κτί-μενος), like ἔ-στη-σα to ἔ-στη-ν (s. ἵστημι). To κτίσ(σ)αι arose κτίζω, and to these the other forms (Schwyzer 674 a. 716, Wackernagel Unt. 77). κτί-σις too has an exact parallel in Skt. kṣi-tí-, Av. ši-ti- `living (place)', but the deviant meaning makes it as innovation to κτίζω suspect (cf. Holt Les noms d'action en - σις 95 n. 5). With κτοίνα agrees, except for the i-stem, Arm. šēn, gen. šini `inhabited (place)'. - Cf. Bq and Pok. 626. As with κτείνω we now assume * tkei-. Cf. κτίλος.Page in Frisk: 2,34-35Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κτίζω
-
20 μάχλος
Grammatical information: adj.Meaning: `lascivious' (of women), `luxuriant, wild' (Hes., A.).Other forms: μάχλης ἀκρατής, πόρνος H.; f. also μαχλάς, - άδος (Man., AP, Ph.), μαχλίς ἑταίρα, πόρνη H.Derivatives: μαχλο-σύνη `lasciviousness, voluptuousness' (Ω 30, Hes., Hdt.; cf. Porzig Satzinhalte 225, Wyss - συνη 25), - της `id.' (EM, Sch.); μαχλικός `like a lascivious woman' (Man.); μαχλεύομαι `be lascivious' in μεμαχλευμένον ἦτορ (Man.), μαχλῶντες πορνεύοντες H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Barytonon wit λο-suffix as κτίλος, φαῦλος, ἕωλος; further isolated. By Prellwitz s.v. (after Uhlenbeck) compared with Skt. (Ved.) makhá- attribute of gods of unknown meaning (s. Mayrhofer EWAia 2, 288). Fur. 211 n. 48 compares Arm. mahaz `lascicious' (from Asia Minor?). The word, with this meaning, my well be Pre-Greek (the word has also been compared with Βάκχος, ib. 211).Page in Frisk: 2,187Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάχλος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κτίλος — κτίλος, ον (AM) ήμερος, πράος, ευπειθής («ἦσαν δὲ κτίλα πάντα καὶ ἀνθρώποισι προσηνῆ», Εμπ.) αρχ. 1. (για τον ιερέα τής Αφροδίτης) αγαπητός, προσφιλής 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ κτίλος το κριάρι που προπορεύεται τού ποιμνίου 3. φρ. «κτίλα ὤεα» πιθ.… … Dictionary of Greek
κτίλος — tame masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτίλον — κτίλος tame masc/fem acc sg κτίλος tame neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτίλα — κτίλος tame neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτίλοι — κτίλος tame masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτίλοις — κτίλος tame masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτίλου — κτίλος tame masc/fem/neut gen sg κτιλόω tame pres imperat act 2nd sg κτιλόω tame imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτίλους — κτίλος tame masc/fem acc pl κτιλόω tame imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτίλῳ — κτίλος tame masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
SECTARIUS Vervex — Festo est, qui gregem agnorum praecedens ducit, Graece Κτίλος. Homerus de Ulysse Il. γ. v. 196. Αὐτος δὲ, κτίλος ὡς, ἐπιπωλεῖται ςτίχας ἀνδρῶν. Ille autem, ut dux gregis aries, lustrat virorum ordines. Ubi Scholiastes Κτίλον ait dici, quasi… … Hofmann J. Lexicon universale
κτίζω — και χτίζω (AM κτίζω) 1. (για πόλη) ανεγείρω, ιδρύω, θεμελιώνω (α. «κτιζομένη πόλις», Φιλόδ. β. «ο Μέγας Αλέξανδρος έκτισε την Αλεξάνδρεια» γ. «Πάμμιλον πέμψαντες Σελινοῡντα κτίζουσι», Θουκ. δ. «Σμύρνην τὴν ἀπὸ Κολοφώνος κτισθεῑσαν», Ηρόδ.) 2.… … Dictionary of Greek
